Carnaval, kakkerlak en weekend

Zo een tijdje gelden alweer dat ik een berichtje heb geplaatst. Maar er is ook eigenlijk niet zoveel bijzonders gebeurd.

Maandag weer naar stage gegaan. In de ochtend vertelde mevrouw Chang dat ik taal moest geven. Erg korte voorbereidingstijd, maar het ging prima alleen vonden de leerlingen de stof best lastig.
In de middag hebben Daphne en Biri (bijnaam voor Birgit. Biri = Bier) een zwembad gekocht voor op ons balkon. We hebben met z’n alleen veel plezier gehad dit enorme bad te vullen want met alleen maar emmers gaat het niet heel erg snel. Dus als we even willen afkoelen gaan we gewoon in ons zwembad chillen. Toen het avond was had niemand zin om te koken dus hebben we maar Roti gehaald, erg goed, gaan we vaker doen!

Dinsdag was er carnaval op mijn stage dus ik hoefde geen les te geven. Ik ben niet verkleed gegaan want mevrouw Chang zei dat zij ook niet verkleed ging. Het was erg gezellig, allemaal verklede kinderen op school. Je kon het niet zo gek bedenken of het liep wel rond op het schoolplein. Ik heb zelfs een Pipi Langkous gezien, alleen had deze kroeshaar, te gek toch! :)
Om ongeveer tien uur kwam er een Brass band dat is een band met drie trompettisten een trombonist en allemaal slagwerkers. Wat is dat toch schitterend om te horen! Lekker swingen op het schoolplein. De Brass band ging voorop in een stoet rond de school. Ik liep achteraan omdat ik moest letten op klas 6a die achteraan liepen. Toen we door een straat liepen achter school en ik naar rechts keek zag ik een witte auto aan de andere kant van de weg. Er kwam een man aanlopen en de chauffeur van de witte auto en de man gaven elkaar een hand. Niks bijzonders zul je zo zeggen maar ik had het al wel door en mevrouw Chang zei het ook, dit was een drugsdeal. Gewoon op klaarlichte dag naast een groep met kinderen, raar toch :s Later vertelde mevrouw Chang dat deze straat daar bekend om stond vandaar dat ik goed moest opletten als ik achteraan liep. Toen we terug waren op school heb ik geholpen met soft inschenken en daarna bij het opscheppen van het eten. Het was een gezellig dag die ik zeker niet had willen missen.

Woensdag ben ik bezig geweest met mijn ontwerponderzoek, ik heb namelijk een aantal leerlingen geïnterviewd, wat zij van school vonden en van het vak taal etc. Dit kan ik namelijk erg goed gebruiken bij mijn vooronderzoek. In de middag hebben we thuis spandoeken gemaakt voor de jongens die donderdag en vrijdag komen, het was een idee van Biri. Voor Michel hebben we het volgende spandoen gemaakt: ‘Michel, welkom hier.. in de koelkast staat het bier.’ En voor Daan: ‘Welkom Daan, eet maar een banaan. En daarna door naar het bier, want daarom is ook Michel hier.’
Woensdagnacht schrok ik wakker van een geluid bij mijn bed, en opeens kroop er iets over mijn gezicht. Uit reflex sloeg ik het weg uit mijn bed. Ik ben snel het bed uitgegaan en ik deed het licht aan om te zien wat het was. Wat ik zag was een schildkakkerlak. Deze was een half keer groter dan een aansteker en drie keer zo dik. Ik wilde hem dood trappen maar bedacht me dat als je een kakkerlak dood trapt dat er allemaal eitjes vrij komen waardoor je nog meer kakkerlakken krijgt. Dus ik heb snel een kledingstuk (lees boxershort) gepakt en ik ben een klopjacht begonnen met de kakkerlak. Damn wat zijn die beesten snel zeg! Maar uiteindelijk heb ik hem gevangen en zo snel mogelijk het raam uit gegooid en toen ben ik weer lekker gaan slapen.

De volgende dag vroeg Jorieke of ik met haar mee wilde Michel ophalen van Zanderij, dus ik ben meegegaan lekker zitten en kijken in de taxi. We werden gereden door onze vaste taxichauffeur Kera. Kera is een man van rond de vijftig en heeft een vrouw en vier kinderen. Een dochter van hem woont in Rotterdam. Hij komt ons heel vaak halen en brengen en hij leert ons ook erg veel over Suriname. Zo leer hij ons wat Surinaams praten (Pe we go tamara? Wat gaan we morgen doen?) en verteld hij van alles, van natuur tot het Surinaamse voetbal. Erg leuke en interessant! Voor de dames heeft hij speciaal een cd gekocht van Guus Meeuwis zodat zij ook naar iets leuks konden luisteren in de auto. Toen ik mijn verhaal over de kakkerlak vertelde aan Kera zei hij: ‘een kakkerlak is geen leuk huisdier en je moet dat ook niet willen hoor! Je moet hem gewoon dood trappen en daarna aansteken want dan gaan de eitjes kapot, ja toch. Daarom.’

Vrijdag kwam de vriend van Daphne, Birgit ging mee naar het vliegveld en ik was alleen thuis want Jorieke en Michel waren in de ochtend al vroeg vetrokken met een trip naar Galibi. Ik heb voor school gewerkt en ben al een stukje opgeschoten. Verder die dag niet veel gedaan.

Zaterdag zijn Daphne en Daan ook vetrokken naar Galibi dus Biri en ik waren alleen thuis. We werden opgehaald door Kera want hij ging ons naar een vrouw brengen die het haar van Biri ging invlechten. Maar eerst moesten we kunsthaar halen in de stad. De vrouw die Biri ging vlechten was ook in de stad dus hebben we haar opgehaald want het vlechten deed ze bij ons thuis. Ze heette Jolanda en het was een gezellige Surinaamse vrouw. In totaal heeft Biri vier uur moeten zitten voor haar haar, maar het resultaat mag er dan ook zeker wezen! Ik heb in de tussentijd wat huishoudelijke activiteiten gedaan zoals de badkamer schoonmaken en boodschappen doen. In de avond hebben Biri en ik op tijd gegeten want we gingen samen op kroegentocht. Er was toch niemand thuis dus het leek ons wel een leuk idee. Deze toch werd georganiseerd door een tour bedrijf dus er waren rond de veertig stagiaires die ook mee gingen. We moesten in twee overvolle busjes waar we te drinken kregen maar voordat de hele bus te drinken had moesten we zeker een half uur wachten. Ah fin, we hebben vijf kroegen bezocht en daarna hadden Biri en ik het wel gezien, we vonden de mensen niet erg aardig en we hadden geen zin om steeds zo lang te wachten dus de laatste twee kroegen hebben we niet gedaan maar we hebben een taxi gebeld en zij naar de andere studenten (Inez en Nicolet) gegaan in Zsa Zsa Zsu. Hier hebben we een leuke avond gehad.

Zondag was het een erg regenachtige dag dus tijd om dit verhaal te typen en online te zetten. Morgen weer stage en ik heb zo’n vermoeden dat ik morgen meer lessen moet gaan geven, want mevrouw Chang heeft me helemaal uitgelegd waar we met alles waren. Dus we shall see what it will be.
Nou dat was toch een langer verhaal dan dat ik had verwacht haha tot de volgende keer en hopelijk is de sneeuw snel weg bij jullie.

Zoals de Surinamers zeggen: Mi e sjie joe (tot ziens)

P.S. Oma heel veel beterschap en ik denk aan u!