Ston eiland, Powakka, dolfijnen, vakantie dus niks

Hallo mensen!
Ik heb me niet helemaal aan mijn woord gehouden van de vorige keer want ik had gezegd dat een nieuw verhaal spoedig zou volgen maar dat heeft een week op zich laten wachten.

Ik ben gebleven bij zaterdag 10 april.
Jorieke, Daphne en ik zouden naar Ston eiland gaan met juffen van mijn school. Birgit ging niet mee want die had een Hindoestaans feest.
Om 06:00 uur moesten wij ons melden bij juf Sherryl. Ik wist de straat niet meer zo goed dus we zijn een straat te vroeg uitgestapt en we hebben lopend onze weg vervolgd naar haar huis. Onderweg kwamen we twee katjes tegen, ze waren denk ik net twee weken oud en waren aan hun lot overgelaten midden op straat. Wij liepen door maar deze beestjes gingen achter ons aan. Bij Sherryl’s huis aangekomen gingen we het hek in en de kleine katjes wilde achter ons aan maar dat kon niet want Sherryl heeft een hond en die zou ze grijpen dus we moesten jammer maar helaas die kleintjes weg sturen, best zielig van die kleine katjes helemaal alleen.
Juf Sherryl begroette ons hartelijk en we moesten meteen helpen de spullen buiten klaar te zetten want 5 min. later zou de bus arriveren. Ondertussen kwamen ook de andere mensen bij haar huis die met ons mee gingen. Een buurvrouw met haar dochter. Twee tantes van Basja (de man van Sherryl) de twee zoons van Sherryl, Marc (de andere stagiaire van mijn school) en wij drie dan. Juf Denna ging samen met haar man en dochter en familie van haar op eigen vervoer.
Ston Eiland, Ja Ston en niet Stone wat wij eerst dachten, ligt vlak bij Brownsberg waar wij al heen zijn geweest (zie een van de vorige verhalen) dus binnen twee a drie uur waren we op de plaats van bestemming. Raar was dat minder dan een maand geleden, toen Birgit en ik naar Isadou gingen, we ook over deze weg hebben gereden en dat de weg toen helemaal van zand was en dat hij nu helemaal geasfalteerd was.
Aangekomen op Ston eiland hadden we een prachtig uitzicht op de Brownsberg, deze was helemaal omgeven door de mist. Ook hadden we een klein strandje waardoor we konden zwemmen in het stuwmeer. Daphne, Jorieke, Marc en ik kregen ons eigen hutje waar bedden stonden met klamboe’s dus dat was op zich prima. Toen we ons gesetteld hadden in het huisje hebben we even een broodje gegeten en zijn daarna in de zon gaan liggen en hebben wat verkoeling gezocht in het meer. Rond half 1 was er alweer een lunch dus toen hebben we een broodje Roti gegeten, aah wat is dat toch lekker! We zouden hierna vertrekken om een boottrip te gaan maken maar het begon in eens keihard te regenen en deze regen hield ruim ander half uur aan. We konden hierdoor niet weg en we zagen geen andere optie dan om ons even neer te leggen op die lekkere bedden.
Na dit middag dutje zijn we op pad gegaan om onze boottocht te gaan maken, we deden dit onderleiding van de eigenaar van Ston Eiland. Wat ons erg veel hoop gaf was dat hij eerst de boot leeg moest scheppen voordat we konden gaan varen. Tijdens deze tocht voeren we tussen dode bomen door want om het stuwmeer te maken hebben ze een heel groot stuk land onder water laten lopen (zo groot als de provincie Utrecht) vandaar dat deze bomen nog steeds boven het water uitsteken als soort van luciferstokjes. Onze bootsman vertelde wat over het meer en de plek waar we overheen voeren, hier lag vroeger de spoorlijn, niks meer van te zien maar handige informatie hahah. We kwamen aan bij een goudzoekers eilandje, hier was een man goud aan het zoeken en hij liet ons zien hoe hij dat deed. Ook vertelde hij ons dat je per gram goud die je vond je 100 SRD ( €25,-) krijgt en dat je op een goede dag zeker 5 gram of meer kan vinden. Alleen het goud leek niet op goud omdat er kwik doorheen zat, je moet het smelten en dan kwam het goud te voorschijn, erg leuk om een keer te zien. We voeren weer verder naar een klein eilandje waar we lekker in het water hebben gelegen. Omdat hij bijna 5 uur was zijn we terug gegaan. Terug gekomen op Ston eiland hebben we snel even gedoucht en daarna uitgebreid gegeten, in de avond spelletjes gedaan en rond 12 uur naar bed. Maar voordat we konden slapen ontdekte Marc een kakkerlak op zijn klamboe en drie keer raden wie dat beest weg moest halen, ja inderdaad, ik. Maar ik had niks om het beest mee te pakken dus hebben Daphne en Jorieke een spuitbus opgehaald en heb ik dat beest helemaal ondergespoten met verdelgingsmiddel. Hierna hebben we hem ook niet meer gezien.

De volgende ochtend op tijd uit bed want we moesten om 11 uur uit de huisjes zijn want deze werden schoongemaakt. De man van juf Denna was aan het vissen samen met nog een Nederlandse man en deze laatste ving in het meer waar wij hadden gezwommen een Pireng (Piranha) het was echt een grote Piranha met flinke tanden. Ze hebben hem na een tijdje weer terug gedaan in het water. Na overleg besloten we om naar Powakka te gaan. Powakka is een kreek, zeg maar een soort riviertje waar Blakka Watera (donker water) door heen stroomt. Het water is net zo donker als Cola dus je kan er ook niks in zien. Hier hebben we lekker gezwommen en lang met een opblaasbal gevolleybald. En toen het tijd was zijn we terug gereden naar Paramaribo. Hier aangekomen bleek het dat het zo hard had geregend die nacht dat de straten helemaal blank stonden, sommige auto’s stonden tot over hun banden in het water. We wisten niet wat we zagen, wat een water. Deze avond op tijd naar bed want Juf Denna zou ons de volgende dag meenemen naar een Dolfijnen tour.

Om 08:15 uur kwam juf Denna ons ophalen. We moesten eerst haar dochtertje afzetten bij haar zus en hierna reden we door naar ons vertrekpunt. Onderweg waren er nog steeds straten die helemaal blank stonden van het regen water. Ah fin we kwamen aan bij ons vertrekpunt wat Leonsberg heet, vraag me niet waarom want er was in de verste verte geen berg te zien. Na een tijdje kwam juf Sherryl samen met haar kinderen ook hier. We zijn toen met z’n allen op de boot gestapt om dolfijnen te gaan spotten. Maar de dolfijnen lieten het een beetje af weten want we hebben er helaas maar drie gezien. Onze bootsman voer door naar het meest Noordelijkste puntje van Suriname; Braamspunt. We besloten om uit de boot te gaan en om hier even rond te gaan lopen. Op Braamspunt spoelt veel materiaal aan, ijzer en hout, hier worden dan huizen van gebouwd want op Braamspunt wonen heel veel illegale mensen. We liepen lekker over het strand en gingen kijken bij een man die vis, spiering, aan het drogen was. Het is jammer dat er op mijn site geen geursensor zit maar anders had ik je die ondraaglijke lucht even laten ruiken, gadverdamme! Maar deze vertelde ons dat verderop allemaal illegale woonden in een dorp dat Jakarta heet maar hij adviseerde ons dat we daar beter niet heen konden gaan want het waren allemaal boeven volgens deze man. We hebben zijn advies maar opgevolgd en nog even lekker langs het strand gelopen en zijn daarna terug gekeerd naar de boot. Toen we terugvoeren zagen we ineens allemaal dolfijnen! We hebben rond gevaren en veel dolfijnen gezien maar helaas waren ze te snel voor een foto, ik heb alleen een vin op de foto weten te krijgen. Het weer werd er niet beter op en de bootsman besloot terug te varen.

De rest van de week kan ik erg kort over zijn:
Het weer was slecht dus veel binnengezeten en aan school gewerkt. Altijd als je vakantie hebt is het slecht weer… Morgen ga ik waarschijnlijk naar Fort Zeelandia want dat moet ik nog steeds een keer gaan bekijken.

Dit was het weer voor voorlopig.
Groetjes!