Regen, Huberstichting en begin vakantie

Zo daar komt ie dan weer een verhaal van mijn kant.
Ik heb momenteel vakantie, want de basisscholen zijn vrij van 1 april tot 18 april, dus ik ga hopelijk veel beleven, zien en doen. Maar hier is nog een kort verhaaltje.

De dag nadat ik mijn laatste verhaal heb geplaatst regende het de hele dag ontzettend hard. Het begon in de ochtend vrij rustig maar het ging steeds harder. Op een gegeven moment was het echt ontzettend hard aan het regen dat ik me geen moment bedacht en dat ik me ben gaan douchen in de tuin, als je dit ooit mee maakt echt een aanrader en moet je ook zeker gaan doen!
Verder deze dag niet zoveel gedaan door de regen.
De volgende dag lekker aan het zwembad gehangen, want toen was het weer een stuk beter hahah ;)
In de avond zijn we uit eten geweest met alle studenten van Interactum en de begeleidende docenten, het was een gezellig avond.

De maandag kwam ik op stage en zag dat bijna alle leerlingen eten mee hadden genomen, ik vroeg aan mijn juf waar dit voor was en zij vertelde mij dat dit voor de Huberstichting was. Dat is een stichting voor meervoudig gehandicapten kinderen en rond Pasen geeft mijn school altijd eten aan deze stichting. Mijn juf vertelde dat ik mee moest om dit te brengen omdat ik een camera heb en omdat het erg interessant zou zijn voor mij. Er mochten twee leerlingen uit mijn klas mee en een leerling uit klas 6b, ook ging juf Wendy mee omdat zij de financiële taken op school verricht. Maar helaas ging dit bezoek niet door want om 8 uur begon het ontzettend hard te regen, zo hard dat het schoolerf rond kwart voor 9 helemaal onder water was gelopen. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken zoveel water, maar het bleef maar door regenen. Op een gegeven momenten stroomde de riolen over en wat in de riolen hoorde te zitten kwam gewoon omhoog, gadverdamme! Een juf vertelde mij dat dit nog wel mee viel qua regen ze hadden in het verleden veel en veel erger mee gemaakt. Door dit weer zijn we dus niet naar de stichting gegaan maar is dat uitgesteld tot de volgende dag. Ik had nu ook tijd om wat mee te nemen voor deze stichting, juf Chan zei dat ze van thee hielden dus ik heb 6 pakjes thee gekocht.
De volgende gingen ze Pasen vieren op school, dat houdt in dat ze iets gaan door waar eigenlijk alles om draait in Suriname: Eten, eten en nog eens eten.
De kinderen kwamen op school met allemaal broden, salades, chips, drinken, broodjes met kipvulling, nasi met kip en zo kan ik nog wel een halve bladzijde vol typen. Ik had met de leerlingen afgesproken dat, ondanks dat het ee feest dag was, ik toch nog een les begrijpend lezen mocht geven. De leerlingen hadden dus allemaal alleen hun taalboek en schrift mee en verder al dat eten dan. De les ging goed en was erg productief voor mijn onderzoek. Na mijn les ging ik even mijn mail kijken en zag dat ik een mail had van mijn klas uit Nederland. Ze hebben een inzamelingsactie gehouden en hebben hierbij allerlei activiteiten uitgevoerd waarvoor ze geld hebben gekregen, in totaal hebben ze €300,- opgehaald voor mijn klas. Geweldig toch! :D:D Kinderen ik ben erg trots op jullie en de juf was helemaal gelukkig toen ze dit hoorde, echt geweldig.
Maar toen werd het tijd voor mij om naar de Huberstichting te gaan, we vetrokken met vijf man sterk naar de andere kant van Paramaribo, zeker een half uur tot drie kwartier rijden. Hier aangekomen konden we het eten en drinken naar de directrice brengen en die gaf ons hierna een rondleiding door de school. De leerlingen die hier zitten hebben meerdere beperkingen, denk aan: geestelijke en of lichamelijke beperkingen. Ik ga niet in detail vertellen wat ik heb gezien, maar wat ik wel kan vertellen is dat ik erg aangedaan was toen we terug kwamen want in Nederland gaan ze toch echt anders om met zulke kinderen. Ik wil niet zeggen dat ik alleen maar slechte dingen heb gezien want er waren ook een aantal mooie dingen bij die ik gezien heb maar ook een aantal waardoor ik erg ontdaan was. Je kan begrijpen dat ik hiervan ook geen foto’s online ga posten. Wat wel even noemenswaardig is is dat voor de school twee bewakers zaten met knuppel en pistool. Ik vertelde de leerlingen van mijn school dat deze mannen er zaten om ervoor te zorgen dat de leerlingen niet zouden weg lopen maar toen zei juf Wendy dat dat niet klopte want deze twee mannen waren cipiers van de gevangenis. Ik vroeg waarom hier cipiers zaten, waarop zij zei dat deze twee cipiers de schilders in de gaten hielden want dit waren gedetineerden uit de gevangenis in Paramaribo. Hahahahaha dan denk je de leerlingen wat te leren en dan heb je het helemaal verkeerd hahaha :)

Terug op school stond er een volle plastic tas voor mij klaar vol met eten, en dat bedoel ik niet een plastic tas van de markt maar een veel grotere. Ik heb hier bijna twee dagen van kunnen eten. Mijn juf vertelde dat ik de volgende dag niet op school hoefde te komen want dan kregen de leerlingen alleen hun rapport en dan gingen ze weer naar huis, dus voor mij was het zinloos om te komen. In de la van de juf lag een heel mooi prentenboek en ik vroeg waar ze deze gekocht had, zij vroeg op haar beurt waarom ik dat wilde weten. Ik vertelde haar dat ik dit broek graag wilde kopen omdat ik het zo’n mooi boek vond, waarop mijn juf zei: ‘wil je het hebben? Pak.’ Dus ik kreeg dit boek gewoon van mijn juf, hoe vet is dat!
Om te vieren dat we vakantie hadden zijn we in de avond uit eten geweest en daarna doorgegaan naar de karaokebar. Het was erg gezellig maar toen ik een liedje wilde gaan zingen stopte ze met de karaoke, alsof het gepland was…:S

Nou dat was het weer voor voorlopig. Ik beloof Julie dat er nog een heel lang verhaal gaat komen want ik ga nog best wat doen deze vakantie. Oh en Blanche Marie gaat niet door omdat de wegen naar Blanche Marie erg slecht begaanbaar zijn door de regen dus nu gaan we ergens anders heen.
Zoals de Surinamers zeggen: tan bun!